[center]

[/center]
Goranboy Rayon İcra Hakimiyyəti və onun Goranboy şəhər inzibati ərazi dairəsi üzrə nümayəndəliyi bu il abadlıq, əsaslı təmir və yol işləri adı altında eyni şirkətlə – Zaur Marif oğlu Əsgərova məxsus “STAR TƏMİR CONSTRUCTION” Məhdud Məsuliyyətli Cəmiyyəti ilə yüz minlərlə manatlıq müqavilələr imzalayıb. Rəsmi məlumatlara görə, bu MMC-nin nizamnamə kapitalı cəmi 20 manat olduğu halda, ona həvalə olunan dövlət sifarişlərinin ümumi məbləği bir neçə milyon manata yaxınlaşır. Bu fakt özü-özlüyündə həm satınalma proseslərinin şəffaflığı, həm də icra olunan işlərin real dəyəri ilə bağlı ciddi suallar doğurur.
Təkcə Goranboy rayonu üzrə rəqəmlərə baxanda mənzərə daha aydın görünür. 12 noyabr 2025-ci il tarixində Goranboy Rayon İcra Hakimiyyəti Goranboy şəhərində abadlıq işlərinin satın alınması üçün “STAR TƏMİR CONSTRUCTION” MMC ilə 182.834,04 AZN məbləğində müqavilə bağlayıb. Bundan cəmi bir neçə gün öncə 4 noyabr 2025-ci ildə isə Goranboy RİH başçısının Goranboy şəhər inzibati ərazi dairəsi üzrə nümayəndəliyi eyni təyinatlı Goranboy şəhərində abadlıq işləri üçün eyni şirkətlə 294.792,16 AZN dəyərində daha bir müqavilə imzalayıb. Yəni, qısa zaman kəsiyində eyni profilli işlər üzrə eyni şirkətə ümumilikdə 477 min manatdan artıq (daha dəqiq: 477.626,20 AZN) sifariş verilib.
Bu məbləğlərə əlavə olaraq, 10 oktyabr 2025-ci ildə Goranboy şəhəri S.Vurğun küçəsi 15 və 17 ünvanlarında yerləşən çoxmənzilli yaşayış binalarının əsaslı təmiri üçün yenə “STAR TƏMİR CONSTRUCTION” MMC ilə 155.780,95 AZN məbləğində müqavilə bağlanıb. Bundan əvvəl, 22 avqust 2025-ci ildə Goranboy şəhərində yolların əsaslı təmiri üçün eyni şirkətə 485.332,97 AZN həcmində daha bir iri sifariş verilib. Beləliklə, yalnız 2025-ci il ərzində Goranboy şəhərində abadlıq, bina təmiri və yol işləri adı ilə “STAR TƏMİR CONSTRUCTION” MMC-yə yönləndirilmiş məbləğ təxminən 1.118.940,12 AZN təşkil edir. Bu rəqəm cəmi 20 manat nizamnamə kapitalı olan bir şirkət üçün qeyri-adi, hətta absurda çatan disbalansı ortaya çıxarır.
Bu sxemə nəzər salanda bir neçə məqam xüsusi diqqət çəkir. Birincisi, müxtəlif təyinatlı iri həcmli işlərin həm ümumi abadlıq, həm çoxmənzilli binaların əsaslı təmiri, həm də yolların bərpası kimi fərqli infrastruktura aid layihələrin sistemli şəkildə eyni MMC-yə verilməsi rəqabətin real olub-olmadığı barədə şübhələr yaradır.
İkincisi, dövlət satınalmalarında iştirak edən şirkətin maliyyə, texniki və kadr potensialının belə nəhəng sifarişləri icra etməyə yetərli olub-olmaması sual altındadır: nizamnamə kapitalı cəmi 20 manat olan bir şirkət necə olur ki, bir rayonda bir ilin içində 1,1 milyon manatdan çox dəyəri olan müqavilələrin əsas benefisiarına çevrilir?
Rəqəmlərin ardıcıllığı da maraqlıdır: əvvəlcə yolların əsaslı təmiri üçün 485.332,97 AZN, ardınca binaların əsaslı təmiri üçün 155.780,95 AZN, sonra isə ümumi abadlıq işləri üçün biri 294.792,16 AZN, digəri 182.834,04 AZN olmaqla iki ayrıca müqavilə. Görünən odur ki, Goranboy şəhərinin faktiki olaraq bütün iri təmir-abadlıq spektri yollar, binalar, ümumi abadlıq demək olar ki, bir şirkətin əlində cəmlənib. Bu cür konsentrasiya həm də korrupsiya riskini artıran amillərdən hesab olunur: tender şərtlərinin “şirkətə uyğun” tərtib edilməsi, formal rəqabət, yaxud ümumiyyətlə rəqibsiz prosedurlar ehtimalı istisna edilmir.
Hüquqi baxımdan bu məlumatlar özlüyündə birbaşa qanun pozuntusunu sübut etmir. Lakin açıq rəqəmlərin müqayisəsi göstərir ki, Goranboy Rayon İcra Hakimiyyəti və onun şəhər üzrə nümayəndəliyi büdcə vəsaitlərinin xeyli hissəsini çox aşağı kapitala malik bir şirkət vasitəsilə yönləndirir.
Bu isə həm ictimai nəzarət, həm də müvafiq dövlət qurumları üçün yoxlanmalı mövzuya çevrilir: işlər həqiqətən göstərilən məbləğlərə uyğun keyfiyyətdə və həcmdə görülübmü, satınalma prosedurları qanunun tələblərinə tam uyğun təşkil olunubmu, eyni şirkətin ardıcıl qalib gəlməsinin məntiqi, obyektiv izahı varmı?
Təbii ki, rayon icra hakimiyyəti bir ildəki bütün karlı tenderləri bir şirkətə verirsə, bundan icra başçısının xəbərsiz olması mümkünsüzdür. Elə bu səbəbdəndir ki, Məhərrəm Quliyevin adı son vaxtlar DTX-nin “qonaq gedəcəyi” icra başçıları arasında hallanır.
Rayonda illərlə eyni şirkətin nizamnamə kapitalı 20 manat olan “kağız MMC-lərin” yüz minlərlə manatlıq dövlət sifarişi alması, amma əvəzində rayonun özündə ciddi dəyişiklik hiss olunmaması artıq təsadüf yox, idarəetmə modelidir. Bu modelin adı sadə dildə belədir: büdcə pulları “abadlıq”, “təmir”, “yol çəkilişi” adı ilə kağız üzərində xərclənir, faktiki isə rayon sakinləri kasad infrastruktur, bərbad yollar, işsiz gənclik və perspektivsiz həyatla baş-başa qoyulur.
Belə bir şəraitdə icra başçısının “mən bilmirəm”, “mənim xəbərim yoxdur” demək lüksü yoxdur. Əgər bilirsə və susursa bu, iştirakçılıq deməkdir. Bilmirsə bu, səriştəsizlik və vəzifəyə yararsızlıqdır. Hər iki halda Məhərrəm Quliyev üçün nəticə eynidir: Goranboyun bu gün düşdüyü duruma görə birbaşa cavabdeh odur.
Nəticə çox sadədir: Goranboyun küçəsində, məktəbində, xəstəxanasında, parkında görünməyən hər qəpik kağız üzərində bağlanmış həmin tenderlərin kölgəsində itib-batan pullardır. Və bu kölgənin arxasında duran əsas şəxs isə Məhərrəm Quliyevdir.
yenicag.az